Έτσι αυτό το άλμπουμ μου προτάθηκε από έναν φίλο, καθώς και εδώ είναι ακριβώς πώς πήγε:

“Έχετε ακούσει τον Yuck;”
“Ναι. όπως αυτό. Το επιλέξατε ως ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του 2014. ”
«Αλλά μόλις βγήκε…»
“Όχι, δεν το έκανε.”

Τότε συνειδητοποίησα ότι μιλούσε για το άλμπουμ, όχι για το συγκρότημα. Η μπάντα είναι αλπική. Το άλμπουμ είναι το Yuck, καθώς βγήκε φέτος.

Και είναι καλό.

Δεν το έχω ακούσει, ωστόσο το ντεμπούτο του 2012 της μπάντας έκανε όλα τα νέα για να είναι φανταστικά, καθώς και συγκρίσεις μεταξύ αυτού του άλμπουμ, καθώς και ότι ένα άτομο που κανονικά ανακαλύπτει το Yuck έρχεται σύντομο – αλλά το σκάβω. Είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Το μολύβι, έλα, αισθάνεται λίγο σαν το σαλόνι μουσικής που διασχίζει το shoegaze ….

Αλλά αν αντιμετωπίζετε ως ένα κομμάτι ανοίγματος, ρυθμίζοντας τον τόνο για το άλμπουμ, έχει νόημα. Δεδομένου ότι οδηγεί απευθείας στο πρώτο single, ανόητο…

Πες μου ότι δεν είναι εξαιρετικό ποπ; Προχωρήστε, σας δίνω. Αυτό που συμμορφώνεται με τις “κρίσεις”, μια ακόμη καλύτερη συντονισμένη για την πολυπλοκότητά του. Κάθε τόνος σε αυτό το ρεκόρ αξίζει να ακούσετε. Αναφέρω κάθε τραγούδι. Αυτό είναι αρκετά ασυνήθιστο αυτές τις μέρες.

Τσέκαρέ το.